Παρελθόν ο Νίκος Κούλης

"Την προηγούμενη εβδομάδα, μετά το τέλος της φετινής περιόδου, ανακοίνωσα στους φίλους μου μετόχους την αποχώρησή μου από τη θέση του αντιπροέδρου και μέλους του δ.σ της ΑΕΚ. Στα πέντε χρόνια βοήθησα, πιστεύω, την ομάδα που αγαπώ. Τώρα είναι καιρός να αφήσω άλλους να ασχοληθούν. Μια και είμαι, όμως, ο τελευταίος από τους πρωτεργάτες της ομάδας Ντέμη, πιστεύω ότι είναι χρήσιμο να δώσω ένα δικό μου απολογισμό για την προσφορά και τα λάθη μας τα τελευταία πέντε χρόνια. Ειδικά, μια και τελευταία υπάρχει μια μεγάλη εκστρατεία συκοφάντησης της προσπάθειας, κυρίως από μερικούς ΑΕΚτσήδες που το 2004 εφηύραν διάφορες δικαιολογίες για να μη σταθούν δίπλα στην ΑΕΚ, όταν αυτή πάλευε κυριολεκτικά για την ύπαρξή της.

Ας δούμε, λοιπόν, τα στοιχεία, μια και αυτοί που ήθελαν να ξαναγράψουν την ιστορία φοβούνται τα στοιχεία πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο.....
- Στοιχείο 1: Η ομάδα Ντέμη κατάλαβε ότι ένας νόμος 12 ετών τότε, το άρθρο 44, μπορούσε να γίνει το κλειδί για την εξυγίανση της ΑΕΚ. Μάζεψε όσους από τους τότε μετόχους και πιστωτές χρειαζόταν, έφτιαξε ένα πειστικό σχέδιο, έπεισε ένα μικρό αριθμό ΑΕΚτσήδων να βάλουν τα απαιτούμενα 5 εκατ. ευρώ και κατέληξε σε μια συμφωνία, την οποία το δικαστήριο, ως όφειλε εκ του νόμου, ενέκρινε. Από οικονομικά νεκρή η ΑΕΚ έγινε μια υπερχρεωμένη ακόμα, αλλά ζωντανή εταιρεία.

- Στοιχείο 2: Αγωνιστικά, η ομάδα τερμάτισε μια φορά τρίτη, δύο φορές δεύτερη και, πέρυσι, κέρδισε όλες τις διακρίσεις (περισσότερες νίκες, καλύτερη επίθεση, καλύτερη άμυνα, πρώτος σκόρερ, πρωτιά στις ασίστ) εκτός από το επίσημο πρωτάθλημα. Ενώ όλοι μας, βέβαια, ζητούμε πάντα την πρωτιά, αυτή δεν ήταν τόσο άσχημη απόδοση, ειδικά όταν οι δύο βασικοί αντίπαλοί μας είχαν πολύ μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια και, τουλάχιστον ο ένας, ένα πολύ πιο φιλικό κατεστημένο.

- Στοιχείο 3: Η ΑΕΚ οργανώθηκε για πρώτη φορά επαγγελματικά. Τα τμήματά της λειτούργησαν υποδειγματικά. Μεγάλοι αντίπαλοί μας ζητούσαν συμβουλές στα οργανωτικά και μας κολάκευαν, αντιγράφοντάς μας σε κάθε λεπτομέρεια.

- Στοιχείο 4: Προσέφερε μια νέα προοπτική, διαφορετική από το παλιό, λαϊκίστικο πρότυπο του πατερούλη που κολακεύει τους οπαδούς και βρίζει τους αντιπάλους. Οι βασικές αξίες: ασυμβίβαστοι ενάντια στη βία, εμμονή σε ένα μοντέρνο, ασφαλές γήπεδο που σέβεται τους φιλάθλους, και οικονομική διαφάνεια, έδωσαν μια νέα πρόταση στο «διψασμένο» για αλλαγή κοινό. Οι φίλοι της ΑΕΚ την ακολούθησαν με ενθουσιασμό. Πολλοί που δεν ήταν ΑΕΚ την υποστήριξαν.

- Στοιχείο 5: Το πιο μεγάλο, όμως, κατόρθωμα της διοίκησης Νικολαΐδη ήταν ότι έδειξε την πραγματική δυναμική του κόσμου της ΑΕΚ. Η απαξιωμένη ομάδα των 2.000 οπαδών στον Ακράτητο έγινε η ομάδα που πουλούσε 30.000 εισιτήρια κατά μέσο όρο , παίζοντας στο μεγαλύτερο γήπεδο της Ελλάδας. Η ομάδα που είχε την ενεργή συμπαράσταση 16.000 έως 25.000 κατόχων εισιτηρίων διαρκείας. Μετρήσεις υπολόγιζαν τον κόσμο της γύρω στο 1,5 εκατομμύριο, με υψηλότερη μόρφωση, μεγαλύτερη αγάπη για την ομάδα τους και λιγότερο φανατισμό από το μέσο οπαδό. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη προίκα του Ντέμη στον κόσμο της Έδειξε πόσο σημαντικοί είναι, πόσα μπορούν να καταφέρουν αν συσπειρωθούν και αν στηρίξουν την ομάδα της καρδιάς τους.

Έκανε λάθη η διοίκηση Νικολαΐδη; Πολλά και μερικά από αυτά σοβαρά. Ο πόλεμος κατά της βίας συνοδεύτηκε από μια έλλειψη κατανόησης της ψυχοσύνθεσης των οργανωμένων οπαδών. Παραδόξως, ο άνθρωπος που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο λίγοι από την εξέδρα δεν κατάλαβε ότι για κάθε βίαιο πρεζάκια ή νεοφασίστα υπάρχουν πενήντα άνθρωποι που βρίσκουν νόημα και αξιοπρέπεια με τη συμμετοχή τους στους οργανωμένους. Τα γεγονότα του Περιστερίου άνοιξαν μια πληγή που τέλειωσε πρόωρα το μήνα του μέλιτος και άνοιξε την πόρτα σε φαντάσματα του παρελθόντος να σηκώσουν πάλι κεφάλι. Το γήπεδο ήταν το δεύτερο λάθος μας. Όχι η ειλικρινής θέση πως γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν γινόταν, αλλά η έλλειψη ενημέρωσης, συζήτησης με τον κόσμο, που είχε (όπως και εμείς) μεγαλώσει με τον «Ναό» και πόναγε στο άκουσμα ότι οι παιδικές αναμνήσεις μας θα έμεναν για πάντα αναμνήσεις. Λάθος μας ήταν και η εμμονή μας με το πρωτάθλημα. Το μυαλό μας έλεγε ότι οι περίφημες «εφήμερες χαρές» πρέπει να υποταχθούν σε αυτά που θα αφήσουν προίκα στην ΑΕΚ: προπονητήριο, γήπεδο, νέοι παίκτες. Η καρδιά, όμως, ήθελε τη διάκριση κι αυτό οδήγησε στο τέταρτο και χειρότερο λάθος: την ανοχή στις ζημίες.

Το σχέδιο που είχαμε χαράξει επέμενε σε μια ΑΕΚ κερδοφόρα. Ο λόγος δεν ήταν η επιθυμία να έχουμε κάποτε προσωπικό οικονομικό κέρδος από την επένδυση. Ήταν η γνώση πως όταν κάποιος δεχθεί τη σπατάλη, τότε αυτή δεν σταματά πουθενά. Δυστυχώς, η ανοχή όλης της διοίκησης σε έξοδα μεγαλύτερα από τις δυνατότητες της ΑΕΚ έφεραν την απογοήτευση των μετόχων χωρίς να προσφέρουν ουσιαστική καλυτέρευση της ομάδας. Αν μη τι άλλο, μας απομάκρυνε από την έμφαση σε νέους, ταλαντούχους παίκτες, που θα πονούσαν τη φανέλα και θα δένονταν με τον κόσμο.

Και τώρα τι; Τι θα γίνει με την ομάδας; Όπως κατά καιρούς έχω πει, δεν πιστεύω σε Μεσσίες. Μεσσίας είναι ο κόσμος που αγαπά κάτι και είναι διατεθειμένος να εργαστεί και να παλέψει γι' αυτό. Η οικονομική πραγματικότητα είναι τέτοια που, αν κανείς ήθελε να ανταγωνιστεί στα ίσα τους δύο αντιπάλους μας, θα έπρεπε να χάνει 20-30 εκατ. ευρώ τον χρόνο για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Προσοχή: όχι να επενδύσει, αλλά να χάσει. Η ΑΕΚ, ωστόσο, μπορεί να παλέψει και να νικήσει τους «αιώνιους» αν παλέψει έξυπνα. Το σχέδιο Ντέμη ή Κιντή, που προβλέπει έμφαση σε νέους παίκτες και έξυπνη διαχείριση των χρημάτων, είναι όσο σωστό ήταν και το 2004. Τα λάθη που κάνουν οι αντίπαλοί μας στις μεταγραφές και η διαχείρισή τους είναι τέτοια, που μια έξυπνη ΑΕΚ μπορεί να τους ξεπεράσει με το μισό μπάτζετ, ειδικά τώρα που τελείωσε η θλιβερή εποχή Γκαγκάτση και ένας νέος άνθρωπος στην ΕΠΟ προσπαθεί να διασφαλίσει ένα εντιμότερο πρωτάθλημα.

Για να γίνει αυτό, όμως, θα πρέπει ο κόσμος της ΑΕΚ, απογοητευμένος από τα λάθη των διοικούντων και τις αδικίες, να το δεχθεί. Πιστεύω ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο κόσμος συμμετάσχει μαζικά ως ιδιοκτήτης. Το τι ποσό θα συγκεντρωθεί είναι λιγότερο σημαντικό. Ο Νίκος Νοτιάς, στον οποίο κάθε ΑΕΚτσής πρέπει να έχει ευγνωμοσύνη διότι πάντα δήλωνε παρών σε κάθε ανάγκη, όπως και άλλα μέλη της ομάδας Νικολαΐδη, θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχίσουν να συνεισφέρουν σημαντικά. Ο κόσμος, ωστόσο, πρέπει να έχει ουσιαστική συμμετοχή στις αποφάσεις, γνώση των στοιχείων «από μέσα» και έλεγχο των διοικούντων. Η ΑΕΚ ήταν πάντα στην πρωτοπορία των εξελίξεων. Παραδοσιακά, δεν είχαμε χρήματα, επιρροή, διασυνδέσεις. Είχαμε, όμως, μυαλό και άλλη νοοτροπία. Με αυτά κάναμε ό,τι κάναμε τα τελευταία 85 χρόνια. Με αυτά τα όπλα, εξυπνάδα, συσπείρωση, συμμετοχή, μπορούμε να δείξουμε πάλι τον δρόμο. Στο κάτω κάτω της γραφής, ένας Ενωσίτης έφτιαξε τη «Λέσχη των Φίλων του Αρη» και εφήρμοσε το πρώτο μοντέλο λαϊκής συμμετοχής. Ας το κάνουμε και εμείς".