ΝΤΟΥΣΑΝ ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ "Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ"

Eπειδή στην ΑΕΚ ποτέ δεν λες ποτέ κάτι μέσα μου από το βράδυ της παραίτησης του Ντέμη μου έλεγε πως τελικά το έργο Μπάγεβιτς θα είναι… τριλογία. Όπως όλες οι μεγάλες ταινίες που συνήθως είναι και δραματικές. Σπάνια έχουν χάπι εντ, μόνο κάποιες πρόσφατες σαν το Μatrix και τον Αρχοντα των δακτυλιδιών, αλλά και σε αυτές ενδιάμεσα έχεις χάσει χαρακτήρες που αγάπησες. Τον Ντούσκο που αγάπησα τον έχασα εκείνο το απόγευμα του 96 που βγήκε από την βίλα του Κόκκαλη με το κίτρινο μπλουζάκι. Σκέφτηκα πως μπορεί να ήταν και προσωρινό αλλά η τριετία στον ΟΣΦΠ και το ότι ουσιαστικά έγινε «βιτρίνα» για τα πιο βρώμικα πρωταθλήματα που κατακτήθηκαν από το πιο «βρώμικο» σύστημα στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, έκαναν οριστική την απώλεια. Ουσιαστικά η φυγή του που όπως μας διαβεβαίωσαν τότε στενοί του φίλοι, σαν τον Λάκη Νικολάου, έγινε για καθαρά επαγγελματικούς λόγους επειδή έκρινε πως το συμφέρον του είναι στον ΟΣΦΠ του Κόκκαλη σηματοδότησε παράλληλα και την αρχή της πιο «πέτρινης» από άποψης τίτλων περιόδου της ΑΕΚ. Ειλικρινά έχοντας ζήσει από κοντά και έντονα όλα εκείνα τα χρόνια δεν πίστευα ποτέ πως θα υπήρχε θέμα επιστροφής του στην ΑΕΚ. Μάλλον ήμουν πολύ ρομαντικός. Το κατάλαβα το 2002 και όλη εκείνη η περίοδος ήταν ένα μεγάλο μάθημα ζωής. Ελπίζω και για πολλούς άλλους. Κι ένα πράγμα για το οποίο είμαι βέβαιος μετά από τον Γενάρη του 2004 και βλέποντας κι άλλα πράγματα είναι το ότι ο Μπάγεβιτς έκανε ένα τεράστιο λάθος, ένα ατόπημα για το οποίο έχω δικαίωμα να μην το συγχωρήσω ποτέ αλλά από εκεί και πέρα είναι πολύ πιο σωστός άνθρωπος από πάρα πολλούς που ούτε το ένα χιλιοστό δεν έχουν ζήσει και δεν έχουν υποφέρει από όσα αυτός.

Η ιστορία Μπάγεβιτς – ΑΕΚ ήταν, είναι και θα είναι μια ιστορία πάθους. Αγάπης έξω από τα όρια ενός προπονητή και των οπαδών μιας ομάδας που εξελίχθηκε σε μίσος για όλους και εμμονή για κάποιους. Για αυτό και ποτέ δεν θα κατηγορήσω κανέναν που δεν ξεχνάει αυτή την… μικροπαρεξήγηση όπως την βάφτισε ο Λάκης Νικολάου. Από εκεί και πέρα επειδή απέτυχα την προηγούμενη φορά να βοηθήσω στο να υπάρχει ήπιο κλίμα στα γήπεδα που έπαιζε η ΑΕΚ, ήμουν πολύ ρομαντικός και σε αυτό, κατάλαβα πως είναι τελείως διαφορετικό να καταθέτεις την άποψη σου για το ποδόσφαιρο και τελείως άλλο να προσπαθείς να παρέμβεις στα συναισθήματα των ανθρώπων. Θα ήταν πολύ καλό να το έκαναν και άλλοι αυτό παρά να προσπαθούν να πείσουν και τους τελευταίους 40-50, σύμφωνα με την τελευταία… καταμέτρηση, να αγαπήσουν ξανά τον πρίγκιπα των παιδικών χρόνων. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον χαρακτήρα του και τον δικό του τρόπο να αγαπάει και να συγχωρεί. Όπως πλέον δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τους Ενωσίτες, που φαίνεται να είναι και η πλειοψηφία, που πονάνε με τα χάλια της ομάδας και βλέπουν τον Μπάγεβιτς σαν την λύση για την επιστροφή της ΑΕΚ στους τίτλους και το καλό ποδόσφαιρο έτσι πρέπει να γίνει σεβαστό και το δικαίωμα αυτών που δεν θέλουν να βλέπουν την ΑΕΚ με αυτόν στον πάγκο. Οσον αφορά ενδεχόμενες αντιδράσεις και εμετικά συνθήματα με καλύπτουν οι δηλώσεις του Δημήτρη Χατζηχρήστου που έτσι κι αλλιώς αυτός θα τραβήξει το μεγαλύτερο λούκι αν γίνουν τα ίδια με την πρώτη επιστροφή. Αυτός και ο Μπάγεβιτς βέβαια. Μακάρι όσοι δεν θέλουν τον Μπάγεβιτς να μην είναι στο γήπεδο γιατί πλέον δεν αντέχεται άλλη κόντρα. Δεν αντέχει άλλο διχασμό η ΑΕΚ και δεν θα τον αντέξει ούτε η ORIGINAL που είναι πολύ μικρότερο μέγεθος από την αγαπημένη μας ομάδα. Στο τέλος κι ο… Κόκκαλης να πάρει την ΑΕΚ θα υπάρχουν πολλοί που θα τον …αποθεώνουν επειδή θα τον βρίζει η ORIGINAL. Και ιδίως τώρα που έχει θεσμικό ρόλο θα είναι κρίμα πάλι να διασύρεται σε ραδιόφωνα και εφημερίδες εξαιτίας των πράξεων λίγων. Αυτά τα λίγα για την επιστροφή ν.3 από την ιδεολογική πλευρά. Και πραγματικά όσοι θέλουν να βοηθήσουν τον Μπάγεβιτς καλό θα είναι αντί να προσπαθούν να πείσουν αυτούς που δεν συγχωρούν πως το 1996 δεν έγινε τίποτα αλλά απλά μια μικροπαρεξήγηση, να βοηθήσουν την ομάδα και τον προπονητή της με όποιο τρόπο μπορούν σε καθαρά ποδοσφαιρικά πλαίσια. Ούτε βέβαια να προσπαθούν να κρίνουν ή να ρίξουν λάσπη και σε άλλους προπονητές, παράγοντες ή παίκτες για να φανεί πως σε ένα… σάπιο κόσμο είναι όλοι ίδιοι.

Πάμε παρακάτω. Στην καθαρά ποδοσφαιρική άποψη της πρόσληψης Μπάγεβιτς που θα με απασχολήσει, και ελπίζω όλους μας, από εδώ και πέρα και για όσους μήνες ή χρόνια θα είναι ο πετυχημένος τεχνικός στον πάγκο της ΑΕΚ. Θεωρώ πως αυτή την φορά έρχεται με πολύ καλύτερες συνθήκες για αυτόν αλλά και για την ομάδα. Δεν έρχεται με τον Μάκη Ψωμιάδη που από την πρώτη μέρα τότε έδωσε στην επιστροφή μια… νταβατζηλίδικη παράμετρο που έβλαψε τρομερά το ήδη φθαρμένο προφίλ του απέναντι όχι μόνο σε αυτούς που τον έβριζαν, τους λίγους, αλλά και σε αυτούς που δεν είχαν πρόβλημα, τους πολλούς. Δεν έρχεται σε μια ΑΕΚ που δεν γέμιζε την Φιλαδέλφεια ούτε με τον ΟΣΦΠ και την Ρεάλ Μαδρίτης αλλά στην ΑΕΚ του ΟΑΚΑ, του ενεργοποιημένου κόσμου και των 20.000 διαρκείας για πέμπτη χρονιά. Αν όλοι αυτοί που με ενθουσιασμό βγαίνουν στα ραδιόφωνα και πανηγυρίζουν την επιστροφή του ανεβάζοντας τον αριθμό των… άλλων στους 40-50 σπεύσουν στο γήπεδο, που τελευταία είχε αρχίσει να αδειάζει επικίνδυνα από την φυσιολογική απογοήτευση που προκάλεσε το πρότζεκτ Δώνη, τότε όχι μόνο θα βοηθηθεί η ομάδα στην προσπάθεια αντεπίθεσης αλλά είναι βέβαιο πως θα επιβληθεί θετικό κλίμα υπέρ του Μπάγεβιτς αφού οι όποιες αντιδράσεις των λίγων θα πνιγούν στο πλήθος.

Ερχεται σε μια ΑΕΚ τραγική ποδοσφαιρικά και βαθμολογικά που είναι βέβαιο πως με αυτόν θα βελτιωθεί αφού δεν το συζητάμε αν είναι καλύτερος προπονητής από τον Δώνη. Δεν παίρνει την θέση του αγαπημένου και πετυχημένου Φερνάντο Σάντος όπως το 2002 αλλά ενός προπονητή που η απόλυση του είχε γίνει λαϊκή επιταγή.

Ερχεται με τον Στέλιο Μανωλά, τον ποδοσφαιριστή που υπέγραψε μόνο ένα δελτίο στην τεράστια ποδοσφαιρική του καριέρα κι έναν άνθρωπο που γνωρίζει όσο λίγοι να ελέγχει τα αποδυτήρια. Το έκανε για χρόνια ως παίκτης, θα το κάνει ευκολότερα σαν τεχνικός διευθυντής. Ενας άνθρωπος που ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ βάζει την ΑΕΚ πάνω από όλα. Οσο ελάχιστοι.

Ερχεται με μια διοίκηση ανθρώπων αποδεδειγμένα ΑΕΚτζήδων που αποκλείεται να του στείλουν σύνθεση με… φαξ ή να υποσκάψουν την θέση του όπως έκαναν κάποιοι άλλοι στη δεύτερη θητεία του. Ακόμη και το ότι δεν τον έφερε ο Δημήτρης Μελισσανίδης αλλά η ομάδα Νικολαϊδη, έστω και με ωσεί παρών τον Ντέμη, είναι στα υπέρ του γιατί αφαιρεί τελείως το προσωπικό στοιχείο από την επιλογή της διοίκησης της ΑΕΚ. Ο «Τίγρης» δεν θα μπορούσε να φέρει άλλον προπονητή, ο Κανελλόπουλος, ο Νοτιάς και οι άλλοι τον επέλεξαν γιατί τον θεώρησαν τον καλύτερο.

Προσωπικά δεν θα το έκανα. Δεν θα έφερνα τον Μπάγεβιτς στην ΑΕΚ γιατί μετά το ξενέρωμα της παραίτησης Νικολαϊδη που σφράγισε το χαμένο όραμα δεν θα ρίσκαρα έναν νέο διχασμό. Και βέβαια δεν θα ομολογούσα εμμέσως, γιατί δεν το πιστεύω, πως η ΑΕΚ δεν μπορεί να πάρει τίτλο με άλλον προπονητή. Εγώ όμως δεν διοικώ και δεν χρηματοδοτώ. Σέβομαι την απόφαση αυτών που πληρώνουν και ΟΦΕΙΛΟΥΝ να παίρνουν τις αποφάσεις. Και φυσικά αναγνωρίζω πως έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα με τον Δώνη, η λύση Μπάγεβιτς ποδοσφαιρικά είναι πολύ καλή. Μακάρι να κάνει ξανά την ΑΕΚ πρώτη. Τραβάω μια γραμμή και προχωράω χωρίς όμως να επιτρέπω σε κανέναν να μου επιβάλει συναισθήματα. Σέβομαι εκτός από τον προπονητή Μπάγεβιτς, που παρότι είναι σε πτώση έχοντας φτάσει μια ανάσα από τον Αστέρα Τρίπολης (καλή επιτυχία Νίκο) φαίνεται πως ακόμη για την Ελλάδα μπορεί να κάνει πράγματα, και έναν 60χρονο άνθρωπο που φαίνεται πως έχει σκοπό ζωής με οποιοδήποτε προσωπικό κόστος να διορθώσει έμπρακτα το έγκλημα που έκανε σε βάρος της ΑΕΚ αλλά κυρίως σε βάρος του εαυτού του επειδή δεν είχε ο καθαρό μυαλό να σκεφτεί πως η αγάπη όταν είσαι επαγγελματίας του ποδοσφαίρου μπορεί σε ελάχιστους σαν κι αυτόν, τυχερούς, ανθρώπους να φέρνει πάντα και λεφτά όμως, δυστυχώς, τα λεφτά δεν μπορούν να αγοράσουν ή να φέρουν πίσω την αγάπη. Το καταλαβαίνει πολύ καλά τώρα που θα πλήρωνε τα λεφτά του συμβολαίου του για να ξανακούσει όλο το γήπεδο να φωνάζει το όνομα του και ιδίως εκείνο το κομμάτι πίσω από τα σύρματα που συνήθως ήταν πνιγμένο στον καπνό. Ο σκοπός είναι ιερός για τον άνθρωπο Μπάγεβιτς και ότι κι αν νιώθω για το πρόσωπο του ένα μόνο πράγμα μπορώ να πω. Καλή τύχη.