Ούτε Νάτο, ούτε Ρωσία, ούτε ροκ, ούτε αναρχία έλεγε, πριν από τον τίτλο του κειμένου, το σύνθημα. Γραμμένο με ανεξίτηλο μελάνι. Εκεί στον τοίχο κάτω από την παλιά 21. Γραμμένο από τότε που η Σκεπαστή ήταν μια μάντρα και πίσω φαινόταν η εκκλησία ολόκληρη. Δύο Ναοί που τους χώριζε ένας δρόμος. Το πιο ωραίο θέαμα του κόσμου. Μόλις ανέβαινες τα σκαλιά και έβλεπες το απέραντο πράσινο. Κι όταν τα παιδάκια στην καταπακτή έκαναν το σήμα με τα χέρια πως έρχεται η ομάδα ακολουθούσαν τα πιο όμορφα δευτερόλεπτα. Ανεξάρτητα με το αντίπαλο, όποιο κι αν ήταν τελικά το αποτέλεσμα.

Πάντα σε τέτοιες στιγμές κάνει καλό να παίρνεις δύναμη από τα παλιά. Από το παρελθόν που μέσα από αυτό βλέπεις και το μέλλον. Γιατί η ΑΕΚΑΡΑ δεν πεθαίνει ποτέ. Κι όπως πολλές φορές έχω γράψει στο παρελθόν και ισχύει πάντα όλοι είναι περαστικοί. Κι όταν σταματούν να προσφέρουν με έναν μαγικό ΑΕΚτζήδικο τρόπο τους αποβάλει ο ίδιος ο σύλλογος. Ακόμη κι αυτούς που μοιάζουν άτρωτοι. Ακόμη κι όσους νομίζουν πως μπορούν να κοροϊδεύουν πολλούς για πολύ κόντρα στο σοφό ρητό.

Όταν νικάς την Κέρκυρα στο 89 επειδή σε έχει ξεχάσει και η τύχη δεν μπορείς να πεις πολλά για ποδόσφαιρο. Απλά αναστενάζεις με πίκρα και ανακούφιση και προχωράς. Για τον στόχο που έμεινε. Ο Χουανφράν ακόμη μια φορά έδειξε πως είναι ένα παιδί που αν μη τι άλλο παίρνει τα πάντα στα σοβαρά πολύ πριν χτυπήσει το καμπανάκι, ο Μπασινάς αρχίζει να απογοητεύει και τους πιο υπομονετικούς υποστηρικτές του, οι «μικροί» μας είναι ακόμη μικροί και δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να μεγαλώσουν ώστε να φτάσουν σε επίπεδο ΑΕΚ, ο Σκόκο έδειξε πάλι τι μπορεί να κάνει όταν είναι κοντά στο τέρμα και ο Εντίνιο πως πάντα από τον πάγκο βοηθάει περισσότερο. Το αποτέλεσμα μετράει πάντα και όταν έρχεται σε τέτοια παιχνίδια τα κάνει να ξεχνιούνται γρήγορα. Μόνο να χάσει μπορούσε η ΑΕΚ χθες και ευτυχώς δεν τα… κατάφερε.

Οι δηλώσεις του Μπάγεβιτς σίγουρα θα ξεχαστούν αργότερα. Πείτε με κολλημένο αλλά αν είχε κάνει τις ίδιες για τον Τροχανά την άνοιξη του 96 η ιστορία της ΑΕΚ αλλά και του Ελληνικού ποδοσφαίρου θα είχε γραφτεί διαφορετικά. Γιατί ο συμπαθής, πλέον, κυρ Μιχάλης θα είχε ζητήσει πολιτικό άσυλο στη… Σητεία. Τέλος πάντων. Ετσι για να μην ξεχνάμε μια και σήμερα μιλάμε για το παρελθόν που μπορεί να γίνει γλυκό μέλλον. Ας πάμε όμως στο προσωρινό παρών. Ο Μπάγεβιτς έχει 100% δίκιο. Έχει κάνει κατά γράμμα ότι του ζητήθηκε, έχει βοηθήσει κι αυτός από την πλευρά του και για το απόλυτα ήρεμο κλίμα που έχει επικρατήσει μετά την επιστροφή του στην εξέδρα, έχει βελτιώσει την ομάδα. Από εκεί και πέρα αυτοί που του έταξαν μεταγραφές με τα λεφτά του… θείου από την Αμερική ήταν που αθέτησαν τις υποσχέσεις. Πολύ απλά επειδή δεν τις έδωσαν με τις δικές τους πλάτες ή μάλλον με τις δικές τους τσέπες. Και βέβαια λίγες μέρες μετά την πρόσληψη του έκαναν πρόεδρο τον Γιώργο Κιντή, για τον οποίο επαναλαμβάνω πως έχω την καλύτερη άποψη, που για να το πούμε κομψά δεν θεωρούσε τον Μπάγεβιτς την καλύτερη λύση για τον πάγκο της ΑΕΚ. Παρόλα αυτά πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Μπάγεβιτς δεν έκανε κανένα θέμα ούτε για τον Κιντή, ούτε για την ξαφνική και απροειδοποίητη ομολογία των μετόχων πως ξέμειναν από λεφτά. Για την ΑΕΚ εννοείται όχι για τους εαυτούς τους. Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να τον κατηγορήσει και το ξέσπασμα του δεν έγινε για τα δύο θέματα όπου οι μέτοχοι φάνηκαν αφερέγγυοι αλλά για να στηρίξει έναν συνεργάτη του που δεν είναι ένας απλός συνεργάτης αλλά ο Στέλιος Μανωλάς. Μπορεί να μην έχει απόλυτο δίκιο ο Στέλιος, ιδίως σε ότι έχει να κάνει με το θέμα που προέκυψε με το γραφείο τύπου και πιστέψτε με δεν το γράφω από συναδελφική αλλυλεγγύη, και σίγουρα δεν είναι ο πιο ήρεμος άνθρωπος του κόσμου, πράγμα γνωστό και όταν τον παρακάλεσαν να γίνει τεχνικός διευθυντής, αλλά όταν είναι από την μια πλευρά ο Στέλιος που ήρθε παιδί του σχολείου και έφυγε με γκρίζα μαλλιά και αγκαλιά με τα παιδιά του και από την άλλη ο Τάκης η επιλογή γίνεται αυτόματα. Κανείς Τάκης δεν μπορεί να μειώσει έναν μύθο της ΑΕΚ. Και επειδή το παρελθόν διδάσκει, σίγουρα ο Κανελλόπουλος είναι έντιμος και ΑΕΚτζής αλλά ούτε βασικός χρηματοδότης είναι και βέβαια τα λόγια του χάνουν σε βαρύτητα αν κρίνουμε από την… κοστολόγηση του καλοκαιριού η οποία γελοιοποιήθηκε από τους ίδιους τους μετόχους λίγους μήνες μετά. Δεν έχει εμπειρία ο άνθρωπος σαν παράγοντας και αυτό σίγουρα αφαιρεί κάθε υποψία να είναι κακοπροαίρετος αλλά από την άλλη πλευρά καλό θα είναι να μην αναμιγνύεται και πολύ αφού δεν μπορεί να συνεννοηθεί ούτε με ανθρώπους της προσωπικότητας των Μπάγεβιτς και Μανωλά τους οποίους μάλιστα ο ίδιος επέλεξε και έπεισε να έρθουν στην ΑΕΚ μετά την φυγή Νικολαϊδη και την αναπόφευκτη απομάκρυνση του Δώνη. Αυτά τα ολίγα. Πιστεύω πως το μέλλον θα είναι πολύ καλύτερο. Οι εξελίξεις είναι δρομολογημένες αλλά είναι τουλάχιστον γελοίο να λέγεται πως ο Μανωλάς δημιούργησε πρόβλημα για να φέρει τον… Μελισσανίδη. Βολεύει κάποιους να βλέπουν παντού το φάντασμα αλλά και η γελοιότητα έχει τα όρια της. Την Κυριακή πάντως θα νικήσουμε. Ξανά. Για πάνω από ένα γκολ διαφορά δεν παίρνω όρκο.
ΕΔΩ
top