Τις περισσότερες φορές που πήγα φέτος στο γήπεδο για να δω την ΑΕΚ, το έκανα με μισή καρδιά και δε χρειάζεται νομίζω να εξηγήσω το γιατί.Αν δεν ήταν ο γιος μου να με σέρνει κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο στο ΟΑΚΑ, θα έβλεπα κι εγώ τα παιχνίδια απο εκεί που τα είδαν οι περισσότεροι φίλοι της ΑΕΚ φέτος.Απ'την τηλεόραση.Γιατί καλά τα μεγάλα λόγια για φιλάθλους που πρέπει να στηρίζουν στα δύσκολα την ομάδα τους, αλλά κάποιος πρέπει να στηρίξει κι εμάς και δε ξέρω αν το ιατρείο του ΟΑΚΑ διαθέτει νευρολόγο-ψυχίατρο.
Το παιχνίδι της Κυριακής με τον Άρη όμως,παρά το απίστευτο ξενέρωμα που φάγαμε με Πανθρακικό και Σέρρες, έχει ενδιαφέρον.Τόσο που αξίζει να πάω στο γήπεδο και να ρισκάρω μια ακόμα νευρική κρίση.
Ο Άρης παίζει το τελευταίο του χαρτί για είσοδο στα playoffs, φαίνεται να'ναι σε καλή κατάσταση και οι άνθρωποί του δηλώνουν παντού ότι έρχονται για να πάρουν τη νίκη.Όλα αυτά, μαζί με το βαθμολογικό ενδιαφέρον που'χει και η ΑΕΚ για το παιχνίδι, φτάνουν και περισσεύουν για να ξυπνήσουν τους παίκτες μας.Αν στη Κομοτηνή σκέφτονταν τις Σέρρες και αν στις Σέρρες κάθησαν στο αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα, την Κυριακή δε θα υπάρχουν δικαιολογίες.Θέλω λοιπόν να δω αν οι τελευταίες άσχημες εμφανίσεις της ΑΕΚ οφείλονταν στην αδιαφορία των παικτών, ή απλώς δεν έχουμε κάνει καμιά ουσιαστική πρόοδο σαν ομάδα και μετά από λίγες αναλαμπές επιστρέφουμε στην εποχή Δώνη.
Με την ΑΕΚ να παίζει την 30η αγωνιστική στη Κρήτη με τον αδιάφορο Εργοτέλη, το παιχνίδι με τον Άρη είναι το τελευταίο δυνατό τεστ, η τελευταία ευκαιρία να δούμε πού πραγματικά βρισκόμαστε πριν το τελικό του κυπέλλου και τα playoffs.
ΥΓ. Πιστεύω ότι τη Κυριακή θα δούμε άλλη ΑΕΚ, αν όμως το ματς στραβώσει ελπίζω να μην επικαλεστεί κανείς τη κούραση απ'τον ημιτελικό της Τετάρτης, γιατί αν κάποιος κουράστηκε απ'αυτό το παιχνίδι, είναι μόνο ο κόσμος που το παρακολούθησε.
από D-EASY
Τις περισσότερες φορές που πήγα φέτος στο γήπεδο για να δω την ΑΕΚ, το έκανα με μισή καρδιά και δε χρειάζεται νομίζω να εξηγήσω το γιατί.Αν δεν ήταν ο γιος μου να με σέρνει κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο στο ΟΑΚΑ, θα έβλεπα κι εγώ τα παιχνίδια απο εκεί που τα είδαν οι περισσότεροι φίλοι της ΑΕΚ φέτος.Απ'την τηλεόραση.Γιατί καλά τα μεγάλα λόγια για φιλάθλους που πρέπει να στηρίζουν στα δύσκολα την ομάδα τους, αλλά κάποιος πρέπει να στηρίξει κι εμάς και δε ξέρω αν το ιατρείο του ΟΑΚΑ διαθέτει νευρολόγο-ψυχίατρο. Το παιχνίδι της Κυριακής με τον Άρη όμως,παρά το απίστευτο ξενέρωμα που φάγαμε με Πανθρακικό και Σέρρες, έχει ενδιαφέρον.Τόσο που αξίζει να πάω στο γήπεδο και να ρισκάρω μια ακόμα νευρική κρίση. Ο Άρης παίζει το τελευταίο του χαρτί για είσοδο στα playoffs, φαίνεται να'ναι σε καλή κατάσταση και οι άνθρωποί του δηλώνουν παντού ότι έρχονται για να πάρουν τη νίκη.Όλα αυτά, μαζί με το βαθμολογικό ενδιαφέρον που'χει και η ΑΕΚ για το παιχνίδι, φτάνουν και περισσεύουν για να ξυπνήσουν τους παίκτες μας.Αν στη Κομοτηνή σκέφτονταν τις Σέρρες και αν στις Σέρρες κάθησαν στο αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα, την Κυριακή δε θα υπάρχουν δικαιολογίες.Θέλω λοιπόν να δω αν οι τελευταίες άσχημες εμφανίσεις της ΑΕΚ οφείλονταν στην αδιαφορία των παικτών, ή απλώς δεν έχουμε κάνει καμιά ουσιαστική πρόοδο σαν ομάδα και μετά από λίγες αναλαμπές επιστρέφουμε στην εποχή Δώνη. Με την ΑΕΚ να παίζει την 30η αγωνιστική στη Κρήτη με τον αδιάφορο Εργοτέλη, το παιχνίδι με τον Άρη είναι το τελευταίο δυνατό τεστ, η τελευταία ευκαιρία να δούμε πού πραγματικά βρισκόμαστε πριν το τελικό του κυπέλλου και τα playoffs. ΥΓ. Πιστεύω ότι τη Κυριακή θα δούμε άλλη ΑΕΚ, αν όμως το ματς στραβώσει ελπίζω να μην επικαλεστεί κανείς τη κούραση απ'τον ημιτελικό της Τετάρτης, γιατί αν κάποιος κουράστηκε απ'αυτό το παιχνίδι, είναι μόνο ο κόσμος που το παρακολούθησε. 
1 σχόλια:
Έλεγα και εγώ να πάω με τα πιτσιρίκια γήπεδο ,αλλά ευτυχώς άλλαξα γνώμη και πήγα για καφέ.
Δημοσίευση σχολίου