ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΡΗΝΟΣ ΣΑΣ....
12 χρόνια τα ίδια και τα ίδια... Δεν βαρεθήκατε ακόμα;
Με το έτσι με το θέλω
το πρωτάθλημα το έχετε στημένο.
Μας κουράσατε πλέον "κύριοι".
Πάνω απ’ όλους και όλα είναι ο γαύρος. Ένα πρωτάθλημα που εδώ και χρόνια είναι σκλαβωμένο από τον πράκτορα Κόκκαλη και την παράγκα του, οι υπόλοιποι δεν μπορούν να είναι παρά κομπάρσοι στο θέατρο του παραλόγου.
Αναμένουμε και αύριο τα μεγαλειώδη πρωτοσέλιδα για τον πρωταθλητή σας, για τη μαγική μπάλα που παίζει, για τους καταπληκτικούς λατίνους του και μια μικρή αναφορά για αμφισβητούμενο πέναλντι...
Για όσους δεν έχουν μάθει ακόμα τι έχει συμβεί, σήμερα είχαμε ακόμα μια επανάληψη του γνωστού έργου πρωταθλητισμού του δαφνοστεφανωμένου gay . Δεν είναι δυνατόν, άλλωστε, να μη νικήσει ο θρήνος μπροστά στα πρόβατα του...
Ο Ολυμπιακός να νικάει και όλοι οι άλλοι να πάνε να .... , όπως μας ενημέρωσαν κάποτε...
* Δεν αξίζει τον κόπο να αναφερθείς στον αγώνα της ομάδας σου ή στα υπόλοιπα παιχνίδια της αγωνιστικής,* Δεν αξίζει καν τον κόπο να σταθείς στα άθλια επεισόδια που έγιναν στην Κρήτη (παλικάρια, με προβοκάτορες ή χωρίς, ανάμεσά σας, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ σήμερα υπογράψατε και επίσημα την απαγόρευση μετακίνησης φιλάθλων από εδώ και στο εξής...).
* Δεν αξίζει τον κόπο να αηδιάσεις με τους ειδήμονες στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές που προσπαθούν να σε πείσουν ότι υπάρχει "ολίγον έγκυος", άρα το σπρώξιμο μπορεί να ήταν, μπορεί και να μην ήταν και επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του διαιτητή το αν θα καταλογίσει ή όχι πέναλτι.
* Δεν αξίζει να ασχοληθείς με όλους εκείνους τους ανεγκέφαλους που θεωρούν πέναλτι κάθε σπρώξιμο ή επαφή αντιπάλου με τον παίκτη της δικής τους ομάδας, ενώ σε περίπτωση που τέτοιο "πέναλτι" είχε δοθεί σε αντίπαλο θα ήταν οι πρώτοι που θα το χαρακτήριζαν μαϊμού, πραγματοποιώντας μια τόσο αριστοτεχνική κωλοτούμπα που θα ζήλευε ακόμα και ο Ιωάννης Μελισσανίδης.
* Δεν αξίζει ούτε καν να λυπάσαι τους ακόμα πιο ανεγκέφαλους που ενώ αναγνωρίζουν ότι το πέναλτι ΔΕΝ ΗΤΑΝ πέναλτι, γυρίζουν και σου λένε με ικανοποίηση πως έτσι αξίζει περισσότερο η νίκη της ομάδας τους. "Στο 93΄ και με πέτσινο πέναλτι".
Αξίζει όμως να έχεις πάντα στο μυαλό σου πως αυτό το έργο είναι που παίζεται χρόνια ολόκληρα όταν ο ακατονόμαστος δεν μπορεί να πάρει μέσα στο γήπεδο με την αξία του ένα ματς. Εκεί όπου όλες οι άλλες ομάδες όταν δεν παίξουν καλά ή όταν κολλήσουν θα χάσουν βαθμούς, αυτός θα έχει πάντα μια ...χείρα βοηθείας. Και θα παίρνει τη νίκη ακόμα κι αν δεν την αξίζει.
Το σημερινό πέναλτι δεν είναι ένα απλό πέναλτι - μαϊμού. Είναι πέναλτι ΤΙΤΛΟΥ!
Κι αυτό που με στενοχωρεί πιο πολύ είναι πως ολοένα και περισσότερο πείθομαι πως αυτή η παράγκα δεν νικιέται με διαφανείς διαδικασίες, με καλές μεταγραφές και με δημιουργία μεγάλης ομάδας. Με στενοχωρεί που όσο κι αν δεν θέλω να το δεχτώ, τελικά αυτή η παράγκα μπορεί να χτυπηθεί μόνο με τον δικό της τρόπο. Τον μόνο τρόπο που ξέρει, αναγνωρίζει και σέβεται: ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου